Zwiększone zapotrzebowanie energii dla osiągnięcia wysokich dziennych przyrostów w wyższych przedziałach wagowych buhajków rasy niemieckiej czarno-białej (Schiemann i wsp. 1971) lub u amerykańskich wolców (Nu-trient Reąuirements of Beef Cattle 1970) wynika również ze zwiększonego odkładania tłuszczu u tych zwierząt. U zwierząt o genetycznie uwarunkowanym szybkim tempie wzrostu nakład składników pokarmowych na 1 kg przyrostu jest niższy, co wykazano w licznych doświadczeniach. Różnice te mogą zależeć również od rasy.
Schwark i Ebendorff (1969) stwierdzili, że w jednakowych postanowieniach żywienia i utrzymania bydło rasy plamistej przyrasta o 97 g więcej dziennie niż bydło c. b., zużywając jednocześnie 188 j. skr. mniej na I kg przyrostu. Podobne wyniki uzyskane na zwierzętach pochodzących z krzyżowania towarowego otrzymali Neumann i wsp. (1975): bydło plamiste X c.b. albo Charolais x c. b. w wieku 50 i 450 dni odznaczało się odpowiednio o 6, 4 i pięć, 4 % lepszymi przyrostami i o 7, 7 i 4, 6 % mniejszym zużyciem energii na 1 kg przyrostu niż czystorasowe bydło c. b.
Zobacz także: Kartony Z Tektury
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz