Wirus ten wykazuje dość znaczną oporność. W temperaturze 37°C inaktywacja następuje w ciągu 12—24 h. Temperatura 60 do 65°C zabija go po 30 min. W środowisku zewnętrznym wirus zachowuje długo swą zakaźność — w zakażonej sierści przez 1 miesiąc, w paszy (siano, ziarno) 4—5 miesięcy, w zsiadłym mleku 20 h, w ziemi 1 miesiąc, na pastwisku w lecie bardzo krótko (promienie słoneczne niszczą go w ciągu mniej więcej pięć min, niemniej jednak w jesieni ponad 3 miesiącach w kale i gnojówce 45 dni. Peklowanie i wędzenie nie uszkadzają wirusa (w szpiku kostnym stwierdza się go jeszcze po 45 dniach). Też stosowane metody solenia skór surowych nie niszczą wirusa. Wykazano zakaźność skóry trzymanej w nasyconym roztworze soli z dodatkiem 500 ppm preparatów chloru w temperaturze 15°C jeszcze po mniej więcej 4 tygodniach. Obniżenie pH do 6,3 stwarza szybką inaktywację wirusa, a pH 6,0 całkiem niszczy go. Też zmiana pH w kierunku alkalicznym inaktywuje wirus, jednak nieco wolniej. Wrażliwość na działanie pH jest priorytetowo najistotniejsza dla przeżywalności wirusa w tuszach mięsnych. W procesie dojrzewania odczyn mięsa obniża się i to prowadzi do inaktywacji wirusa, jednakże w innych częściach tuszy wirus nie podlega takiemu działaniu. Wielką wrażliwość wykazuje na działanie ługów.
Zobacz także: Zapakuj Swój Towar
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz